“Het maakt niet uit wat je doet, ik laat je niet los”

“In de maatschappij merk je er niets van. Als je het niet ziet, dan is het er niet, denken de mensen. Maar in elke klas zit gemiddeld een kind dat te maken heeft met huiselijk geweld en seksueel misbruik komt voor bij een op de vier meisjes en een op de zes jongens. En er is geen hulp voor ze, niks!” Aan het woord is Mike de Vreese, initiatiefnemer van Helend Onderweg, een nieuw laagdrempelig ontmoetingscentrum in Arnhem Zuid voor slachtoffers van seksueel misbruik en mishandeling.

Blijven ademen

Mike werd als kind zelf seksueel misbruikt en mishandeld. Op haar dertiende is ze uit huis geplaatst, maar het kindertehuis waar ze terechtkwam, bleek ook geen goede omgeving. “Het misbruik ging gewoon door,” vertelt ze. “Er was niemand die er wat aan deed. Vanaf mijn zestiende mocht ik gelukkig op mezelf gaan wonen. Ik weet nauwelijks nog hoe ik toen geleefd heb. Ik had niks. Ik huurde een kamertje. Ergens had ik een matrasje gescoord waar ik op sliep en mijn kleren zaten in een doos. Je moet door, blijven ademen, ik zat nog op school. Op een gegeven moment liep ik vast. Toen kwamen de zelfmoordpogingen, kreeg ik spanningsepilepsie en allerlei andere lichamelijke klachten.”

Kastje naar de muur

Er volgden moeizame jaren waarin Mike hulp zocht en niet kreeg. “Dan stond ik drie jaar op een wachtlijst en was ik eindelijk aan de beurt, kreeg ik te horen dat ik te gecompliceerd was. Stuurden ze me doodleuk naar iemand anders toe waar ik dan wéér op een wachtlijst kon gaan staan.”

De reguliere zorg is volgens Mike dan ook niet genoeg bedacht op mensen met ernstig trauma die intensieve begeleiding nodig hebben op hun weg naar herstel. Ze worden, zoals Mike, van het kastje naar de muur gestuurd, komen in de psychiatrie terecht, of zoeken hun weg in het alternatieve circuit, waar zorg vaak duur is omdat het niet wordt vergoed.

Veilige ruimte

En dus bedacht Mike Helend Onderweg, een initiatief waar mensen die misbruikt of mishandeld zijn (of worden) altijd terecht kunnen, of ze nu al hulp krijgen of niet. “Helend Onderweg is een veilige ruimte waar je makkelijk binnenloopt, lotgenoten ontmoet, je verhaal kwijt kunt en de spanning eruit kunt laten. Je krijgt er individuele hulp, maar we gaan ook groepen vormen. Als er meer van dit soort plekken zouden zijn, zou dat enorm schelen in opnames en verwarde personen op straat.”

Helend Onderweg is te vinden in jongerencentrum de Madser, waar ook Stichting Rijnstad en, aan de overkant, het Sociaal Wijkteam verblijven. Daar is over nagedacht, want de mensen die bij Helend Onderweg aankloppen hebben vaak ook hulp nodig op andere gebieden, zoals schulden of werk. Op deze manier kan er gemakkelijk doorgeschakeld worden.

Kern

Het team van Helend Onderweg bestaat naast Mike, die een HBO-opleiding tot traumacoach en ervaringsdeskundige heeft gedaan, uit bewegingstherapeut Tyske van der Hoogte. Mike: “We zijn met z’n tweeën. Tyske zorgt ervoor dat mensen weer contact kunnen maken met hun lichaam, heel belangrijk. Ik zou er wel graag nóg iemand bij willen hebben, een gediplomeerd ervaringsdeskundige of een vrijwiliger met ervaring in de psychiatrie of zorg. Iemand die naast mij staat en in kan springen als er eens wat is. Zodat er altijd iemand paraat staat.”

Dat laatste is de kern van Helend Onderweg. “Ik heb op vrij late leeftijd het geluk gehad nog een pleegmoeder te krijgen,” vertelt Mike. “Zij heeft mij geleerd wat onvoorwaardelijke liefde is. Dat je boos mag zijn en fouten mag maken. Zij gaf mij vertrouwen en veiligheid. Toen ik dat leerde, kon ik verder. Ik wil dat ook voor anderen doen. Niet dat ik iemands moeder wil zijn, maar dat ik laat zien: het maakt niet uit wat je doet, ik laat je niet los.”

Helend Onderweg is een proefproject van twee jaar. De pilot wordt bekostigd met subsidiegeld van de Dullertsstichting.
www.helendonderweg.nl