Sinds in Holthuizen de buurtvereniging is opgeheven en er geen buurtnieuws meer door de brievenbus valt, communiceert de buurt op geheel nieuwe wijze met elkaar, namelijk via Buurtkracht Holthuizen. Wat dat is? Engelien Zomer legt het uit. Zij is een van de bedenkers van het initiatief.
“De buurtvereniging heeft heel lang en stevig gefunctioneerd, maar er waren geen mensen te vinden die het over wilden nemen,” gaat voormalig bestuurslid van de buurtvereniging Engelien Zomer van start. “De andere bestuursleden en ik hebben er lang en intensief over gedacht hoe we het stokje dan door konden geven, want we vonden het erg belangrijk dat de communicatie in de wijk bleef bestaan, vooral met het oog op verbinding.” De uitkomst van dat denkproces werd Buurtkracht, een laagdrempelige en directe manier van communiceren waar Engelien inmiddels bijzonder enthousiast over is: “De tijd is gewoon rijp. Met Buurtkracht hebben we een manier gevonden om de communicatie niet zelf te doen, maar die door de bewoners zelf te laten ontwikkelen.”
Straatwijzer
Hoe dat werkt? In het kort: Holthuizen, een compacte buurt die 373 huizen en ongeveer duizend inwoners telt, is opgedeeld in veertien groepen die via whatsapp met elkaar communiceren. Elke straatgroep heeft een streetcaptain, ofwel straatwijzer. De straatwijzer is aanspreekpunt voor de bewoners en heeft ook contact ook met andere straatwijzers. Ook zijn er plannen voor een buurtwijzer. Diegene brengt de stem van de buurt naar buiten en communiceert bijvoorbeeld met de gemeente. “Mensen zijn op deze manier op straatniveau met elkaar verbonden. Het is een heel netwerk over de buurt en tegelijkertijd ook een vangnet,” vertelt Engelien. “Er is geen verplichting en het is heel flexibel. Bovendien kan iedereen meedoen aan Buurtkracht, is elke buurtbewoner even belangrijk en beslist diegene zelf wanneer hij of zij meedoet.”
Maken van verbinding
De straatgroepen of communicatiecirkels maken met elkaar uit wat het beste werkt voor hun straat. “We zijn wars van institutionalisering en willen zo min mogelijk vastleggen,” verklaart Engelien. Volgens haar werkt het het beste als communicatie aansluit bij de leefwereld van de burger en gaat het niet om het middel, in dit geval Buurtkracht, maar om het maken van verbinding. Het zoeken van aansluiting moet leidend zijn. “Sommige straten in Holthuizen willen helemaal geen whatsapp- groep zijn. In een ervan zijn de bewoners al verbonden met elkaar. Zij gaan bijvoorbeeld elk jaar samen op een uitje. Een soort schoolreisje. Of eigenlijk een straatreisje dus,” grapt ze.
Goed nabuurschap
Buurtkracht is, behalve een manier om verbinding te maken, ook een middel om ontmoetingen te bewerkstelligen. “Afgelopen jaar had een aantal straatgroepen een nieuwjaarsbijeenkomst. Buren die al twintig jaar naast elkaar wonen, spraken daar voor het eerst met elkaar,” illustreert Engelien. “Communicatie, verbinding en ontmoeting, daar draait het eigenlijk om. Als je dat hebt in een buurt, dan kan zoiets als goed nabuurschap ontstaan.”
Haarvaten van de samenleving
Behalve horizontale communicatiecirkels, ontstaan er inmiddels ook verticale groepen die dwars door alle straten heen gaan. Zo is er al een club van jonge gezinnen en een glasvezelgroep. Ook is er een toernooi gehouden in de buurt. Volgens Engelien kan een communicatiemethode als Buurtkracht bovendien een rol spelen in het grotere geheel. Het is een goede manier voor de gemeente om contact te krijgen met wat er speelt in de haarvaten van de samenleving.
Communicatie is van alledag
Kortom, Buurtkracht werkt. In ieder geval in Holthuizen. Wat is het geheim? “Communicatie is van alledag. Het is de zuurstof van het leven,” verklaart Engelien. “Buurtkracht hoeft niet perfect te zijn, laat het er gewoon zijn. Mensen gaan tegenwoordig vaak met gestrekt been in gesprek. Maar er is echt een andere manier. Als je met open oren en ogen in de wereld staat, kan communicatie juist een tegengif zijn en een bijdrage leveren aan prettig samen leven en werken. Ik heb een passie voor verbinding. Ook als Buurtkracht maar één glimlach tevoorschijn tovert, ben ik al blij.”
Engelien heeft Buurtkracht niet in haar eentje van de grond gekregen. Het initiatief wordt gedragen door een groeiende groep Holthuizenaren en is volop in ontwikkeling. In deel twee van dit verhaal komen ook de andere initiators aan het woord.
